اینکه یک انتقال دهنده عصبی تحریکی است یا مهاری بستگی به گیرندهای دارد که به آن متصل میشود.
نورومدولاتورها کمی متفاوت هستند، زیرا آنها به شکاف سیناپسی بین دو نورون محدود نمیشوند و بنابراین میتوانند تعداد زیادی نورون را به طور همزمان تحت تأثیر قرار دهند.
بنابراین نورومدولاتورها سلولهای عصبی را تنظیم میکنند، در حالی که در طی یک دوره زمان کندتر از فرستندههای تحریکی و مهاری نیز فعالیت میکنند.
بیشتر انتقال دهندههای عصبی یا مولکولهای آمین کوچک، اسیدهای آمینه یا نوروپپتیدها هستند.
حدود دهها مورد انتقال دهنده عصبی مولکول کوچک و بیش از 100 نوروپپتید مختلف وجود دارد و دانشمندان علوم اعصاب هنوز در حال کشف بیشتر در مورد این پیام رسانهای شیمیایی هستند.
این مواد شیمیایی و فعل و انفعالات آنها در عملکردهای بی شماری از سیستم عصبی و همچنین کنترل عملکردهای بدن نقش دارند.