۲-اجتناب(flight): در شرایط بحران فعلی ماندن در خانه یک رفتار اجتنابی محسوب نمی شود، بلکه نشانه ای از وجود ذهنیت بزرگسال سالم است.
در اینجا مرز رفتار اجتنابی از رفتار سالم این است که فرد میخواهد اطمینان پیدا کند که با در خانه ماندن، هرگز به بیماری مبتلا نمی شود؟
آیا اجتناب کردن برای کنترلِ قطعی جلوگیری از بیماری است یا یک رفتار خودمراقبتی؟
زیرا که هیچ تضمینی وجود ندارد با در خانه ماندن فرد قطعا مبتلا نشود، چرا که قدرت انتقال ویروس بسیار سریع است و احتمال ابتلا حتی در مواقعی که برای تهیه مایحتاج منزل به بیرون میرویم وجود دارد.
مرز دیگر رفتار اجتنابی و بزرگسال سالم، سبک زندگی فرد در منزل در این ایام است، فردی که گرفتار سبک اجتناب است از بسیاری از فعالیت های روزمره و ارتباطات اجتناب می کند.
بیشتر اوقات شبانه روز را میخوابد یا به خوردن بدون کنترل روی می آورد و یا بدون هدف، ساعات طولانی را در شبکه های مجازی سپری می کند.
در حالیکه در بالا اشاره کردیم که بزرگسال سالم در این ایام چگونه زندگی را می گذراند.
یک نمونه ی دیگر از رفتار اجتنابی لودگی و مسخره بازی در شرایط بحرانی است.
برای مثال ساخت کلیپ های طنز مرتبط با کرونا، جک ساختن و به شوخی گرفتن موضوع. آنچه حائز اهمیت می باشد.
این است که اگر این رفتارها برای فرار از تنش و اضطراب ناهشیار حاکم بر فرد است و سبک غالب و همیشگی او در مواجهه با این مشکل بوده قطعا ناکارآمد است.
برای مثال فرد فقط موضع شوخی و خنده را در ارتباط با این مشکل در پیش میگیرد.
- ۹۹/۰۳/۱۰