مکانیسم عمل سرترالین

مکانیسم عمل سرترالین :

آﻧﺘﻲ دﭘﺮﺳﺎﻧﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻬـﺎر ﺑـﺎز ﺟـﺬب ﺳـﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ ﻣـﻲﺷـﻮد، اﺛـﺮات ﺿـﻌﻴﻔﻲ روی ﻧــﻮراﭘﻲ ﻧﻔــﺮﻳﻦ و دوﭘــﺎﻣﻴﻦ دارد، در ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت invitro ﻣﺸــﺎﻫﺪه ﺷــﺪه ﻛــﻪ ﺗﻤﺎﻳــﻞ ﻗﺎﺑــﻞ ﺗــﻮﺟﻬﻲ ﺑــﻪ رﺳﭙﺘﻮرﻫﺎی آدرﻧﺮژﻳﻚ، ﻛﻮﻟﻴﻨﺮژﻳﻚ دوﭘﺎﻣﻴﻨﺮژﻳﻚ، ﻫﻴﺴﺘﺎﻣﻨﻴﺮژﻳﻚ، ﺳﺮوﺗﻮﻧﺮژﻳﻚ و BZD ﻧﺪارد.

سرترالین از طریق جلوگیری از جذب مجدد سروتونین توسط گیرنده‌های عصبی پس سیناپسی و بالابردن غلظت سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی است.

سرترالین هم‌چنین به میزان کمی از جذب مجدد دوپامین جلوگیری می‌کند (حدود ۱٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن) و تا حدی نیز وقفه‌ دهنده گیرنده‌های آلفای آدرنالین است (حدود ۱٪ تا ۱۰٪ قدرت جلوگیری از جذب سروتونین آن).

موارد مصرف سرترالین ۱۰۰

درﻣــﺎن اﻓﺴــﺮدﮔﻲ ﻣــﺎژور، OCD، اﺧــﺘﻼل ﭘﺎﻧﻴــﻚ، PTSD، PMDD، اﺧــﺘﻼل اﺿــﻄﺮاب اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ

ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف : Unlabeled

اﺧﺘﻼل ﺧﻮردن، GAD، اﺧﺘﻼل ﻛﻨﺘﺮل ﺿﺮﺑﺎن، درﻣﺎن ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ ﺧﻔﻴﻒ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﻲ ﻗﺮاری در

ﺑﻴﻤﺎران ﻏﻴﺮﺳﺎﻳﻜﻮﺗﻴﻚ

 

دوزبندی در بزرگسالان سرترالین ۱۰۰ :

اﻓﺴﺮدﮔﻲ:OCD / ﺷﺮوع: ۵۰mg/day، دوز ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ: ۲۰۰mg/day

اﺧﺘﻼل ﭘﺎﻧﻴﻚ: PTSD، اﺧﺘﻼل اﺿﻄﺮاب اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ: ﺧﻮراﻛﻲ

۲۵mg ﻳﻜﺒﺎر در روز، ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮان ۵۰mg ﻳﻜﺒﺎر در روز ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻛﺮد.

دوز ﻣﺎﻛﺰﻳﻤﻢ: ۲۰۰mg/day

دوز ﻛﻮدﻛﺎن:

:OCD ﺧﻮراﻛﻲ

۶-۱۲ ﺳﺎل: ﺷﺮوع ۲۵mg ﻳﻜﺒﺎر در روز

۱۳-۱۷ ﺳﺎل: ﺷﺮوع ۵۰mg ﻳﻜﺒﺎر در روز

دوزﺑﻨﺪی در ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان:

ﺷﺮوع: ۲۵mg/day ﺻﺒﺢ و در ﺻﻮرت ﺗﺤﻤﻞ ﻫﺮ ۲ ﺗﺎ ۳ روز ۲۵mg/day اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﻴﻢ ﺗـﺎ ﺑﻪ ۵۰-۱۰۰mg ﺑﺮﺳﺪ.

دوزﺑﻨﺪی در اﺧﺘﻼل ﻛﺒﺪی: ۱۵۰-۲۰۰mg/day

در اﺧﺘﻼل ﻛﺒﺪی: ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﺗﺠﻮﻳﺰ ﻛﻨﻴﻢ و ﻣﻘﺪار دوز را ﻛﻢ ﻛﻨﻴﻢ.

سرترالین

در بارداری

 

 سرترالین و ﭘﻮکی و ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ اﺳﺘﺨﻮانﻫﺎ

ﻣﻄﺎﻟﻌــﺎت ﻣﺸــﺎﻫﺪهای ﻣﺘﻌــﺪد، ﻧﺸــﺎن دﻫﻨــﺪهی ارﺗﺒــﺎط ﻣﻴــﺎن اﺳــﺘﻔﺎده از SSRI و ﭘــﻮﻛﻲ و ﻳــﺎ ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ اﺳﺘﺨﻮانﻫﺎ اﺳﺖ.

ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت، ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﮔـﺬاری ﺑﻴﺸـﺘﺮ ﻳـﻚ SSRI ﺧـﺎص را ﻧﺸﺎن ﻧﺪاده اﺳﺖ.

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺣﻴﻮاﻧﻲ ﻧﺸﺎن داده‌اﻧـﺪ، ﻣﻬـﺎر اﻧﺘﻘـﺎل دﻫﻨـﺪه ﺳـﺮوﺗﻮﻧﻴﻨﻲ ﻣﻮﺟـﺐ اﻓـﺰاﻳﺶ ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺳﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ در ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﻣﻲﺷﻮد.

ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﻧﺸﺎن دادن راﺑﻄﻪی ﻋﻠﺖ و ﻣﻌﻠـﻮل، ﻣﻴﺎن اﺳﺘﻔﺎده از SSRI و ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ ﻛﻪ اﻓﺴﺮدﮔﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺴـﺘﻘﻞ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان ﻛﻤﺘﺮ، اﻓﺘﺎدنﻫﺎ و ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ ﺷﻮد.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻛﻪ اﺳﺘﻔﺎده از SSRI ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﭘـﻮﻛﻲ اﺳـﺘﺨﻮان ﺑﺎﺷـﺪ، ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴـﺎﺋﻞ ﺳـﻼﻣﺘﻲ اﺳـﺘﺨﻮان را ﺑـﺎ ﺑﻴﻤـﺎراﻧﻲ ﻛـﻪ ﻣﺼـﺮف SSRI را آﻏـﺎز ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ در ﻣﻴـﺎن ﮔﺬﺷﺖ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ در آنﻫﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮﺳﺎز ﭘﻮﻛﻲ اﺳـﺘﺨﻮان وﺟـﻮد دارد ﻣﺎﻧﻨـﺪ:

ﺟﻨﺲ ﻣؤﻧﺚ، ﺷﻜﺴﺘﮕﻲﻫﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮان.

ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﻳﺮ SSRI را دﻟﻴﻞ ﭘﻮﻛﻲ و ﻳﺎ ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ اﺳﺘﺨﻮان داﻧﺴﺘﻪ‌اﻧﺪ:

ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮوﻫﻲ آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺮ ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ اﺳـﺘﺨﻮاﻧﻲ را ﻃـﻲ ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل در ۲۷۲۲ زن ۶۵ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ را ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﺮدﻧﺪ، ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮان در ﻣﻔﺼﻞ ران، (و ﻧﻴﺰ ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر و ﺗﺮوﻛـﺎﻧﺘﺮ) ﺑـﻪ ﺷﺪت در ﺑﻴﻤﺎراﻧﻲ ﻛﻪ SSRI ﻣﺼﺮف ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ ﺑﻴﺶ از زﻧﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﻛـﻪ SSRI ﻣﺼـﺮف ﻧﻤـﻲﻛﺮدﻧـﺪ، ۰٫۸۲) در ﻣﻘﺎﺑﻞ ۰٫۴۷ درﺻﺪ در ﺳﺎل).

ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‌ای، ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ را در ۵۹۹۵ ﻣﺮد ﺑﺎ ﺳـﻦ ۶۵ ﺳـﺎل ﺑـﻪ ﺑـﺎﻻ را ﺑﺮرﺳـﻲ ﻛﺮد. ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﻮاد ﻣﻌـﺪﻧﻲ اﺳـﺘﺨﻮان در ﻣﻔﺼـﻞ ران ۴ ﺗـﺎ ۶ درﺻـﺪ در ﺑﻴﻤـﺎراﻧﻲ ﻛـﻪ SSRI ﻣﺼـﺮف ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻲﻛﺮدﻧﺪ، ﻛﻤﺘﺮ ﺑﻮد.

در ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮوﻫﻲ ۱۲۸ زن، ﺑﺎ اﻓﺴﺮدﮔﻲ در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﻲ، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﺸﺎن داد ﻛـﻪ ﻣﺼـﺮف SSRI ﺑﺎﻋﺚ ۴ ﺗﺎ ۶ درﺻﺪﺗﺮاﻛﻢ ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻮاد ﻣﻌﺪﻧﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ در ﮔﺮدن ﻓﻤﻮر، ﺗﺮوﻛﺎﻧﺘﺮ و ﺳـﺎﻋﺪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺼﺮف ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ، ﻣﻲﺷﻮد.

ﻳﻚ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮔﺮوﻫﻲ آﻳﻨﺪه ﻧﮕﺮ ۵۰۰۸ ﺑﻴﻤﺎر ۵۰ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﺎﻻ را ﺗﺎ ﭘـﻨﺞ ﺳـﺎل دﻧﺒـﺎل ﻛـﺮد، و ﻫـﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﺰارش ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ آﺳﻴﺐ را ﺑﺎ رادﻳﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮد. اﺳﺘﻔﺎده روزاﻧﻪ SSRI، ﺑـﺎ اﻓﺰاﻳﺶ دو ﺑﺮاﺑﺮی ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ و ﻧﻴﺰ ﻛﺎﻫﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﺮاﻛﻢ اﺳﺘﺨﻮان ران ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﻄـﺮ اﻓﺘـﺎدن ﻣﺮﺗﺒﻂ اﺳﺖ.

•