تمایل و میل جنسی در زنان با گذشت زمان به صورت طبیعی دچار نوسان می شود. این نوسانات اغلب با شروع یا پایان رابطه یا با تغییرات بزرگ در زندگی همچون بارداری، بیماری یا یائسگی ممکن است همراه شود. برخی از داروهایی که برای اختلالات خلقی تجویز می شوند هم می توانند باعث کاهش میل جنسی در زنان شوند.
اگر تمایل و رغبت شما برای برقراری رابطه جنسی ادامه داشت یا باعث ایجاد مشکلات شخصی شد ممکن است به شرایطی دچار شده باشید که پزشکان به آن HSDD یا اختلال میل جنسی کم کار می گویند. به خاطر داشته باشید که در برخی از شرایط باید از یک روانپزشک متخصص طب جنسی کمک بگیرید. اگر میل جنسی تان بسیار کم شده یا اصلا تمایلی به برقراری ارتباط ندارید می توانید تغییراتی را در سبک زندگیتان ایجاد کنید و از تکنیک های طب جنسی که حال شما را خوب می کند بیشتر استفاده کنید. برخی از داروها نیز می توانند برای درمان چنین شرایطی امیدوارکننده باشند.
در ادامه با کلینیک اعصاب و روان هیربد همراه باشید.
دلایل کاهش میل جنسی در زنان چیست؟
نشانه ها:
اگر فکر می کنید کمتر از نیاز همسرتان به رابطه جنسی علاقه نشان می دهید ممکن است اصلا مشکل غیر عادی نداشته باشید. گاهی از اوقات در برهه ای از زندگی چنین تغییراتی ایجاد می شود. هر چند نیازهای جنسی متفاوت هم می تواند باعث بروز چنین مشکلاتی گردد.
با این حال حتی اگر نیاز جنسی تان نسبت به قبل کمتر شده باشد باز هم ممکن است رابطه تان قوی تر از قبل به کار خود ادامه دهد. راستش را بخواهید هیچ فرمول جادویی برای تعیین میل جنسی کم وجود ندارد. این موضوع بین زنان مختلف قطعا متفاوت خواهد بود. برخی از نشانه های کاهش میل جنسی در زنان عبارت است از :
- نداشتن رغبت برای انجام هیچ کدام از فعالیت های جنسی حتی خودارضایی
- خیال بافی نکردن (نداشتن فانتزی های جنسی) یا نداشتن افکار مرتبط با رابطه جنسی ( یا به ندرت فکر کردن به چنین روابطی)
- نگرانی در مورد نبود فعالیت جنسی یا نبود خیال بافی (نداشتن فانتزی های جنسی) در مورد روابط جنسی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر نگران میل جنسی اندک خود هستید بهترین کار این است که با یک روانپزشک متخصص طب جنسی و یا یک سکستراپیست مشورت نمایید. راه حلی که روانپزشک ارائه می دهد می تواند به سادگی تغییر داروهای مصرفی، بهبود شرایط مزمن همچون فشار خون بالا یا دیابت باشد.
علل کاهش میل جنسی در زنان چیست؟
تمایل برای برقراری رابطه جنسی بر اساس تعامل پیچیده ای انجام می شود که در آن فاکتورهای مختلفی همچون صمیمت، سالم بودن از لحاظ جسمی، سلامت روان، تجربه ها، اعتقادات، سبک زندگی و رابطه فعلی نقش دارد. اگر در هر کدام از موارد بیان شده مشکلی داشته باشید ممکن است میل جنسی تان نیز تحت تاثیر این موضوع قرار گیرد.
علل فیزیکی:
طیف وسیعی از بیماری ها، تغییرات فیزیکی و داروهای مصرفی می تواند باعث کاهش میل جنسی در زنان شود. از جمله این تغییرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مشکلات جنسی: اگر در طول رابطه جنسی درد دارید یا نمی توانید به ارگاسم برسید این موضوع می تواند باعث کاهش میل جنسی تان شود.
- بیماری ها: خیلی از بیماری های غیر جنسی هستند که می توانند بر روی میل جنسی اثر بگذارند. از جمله این بیماری ها می توان به آرتریت، سرطان، دیابت، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونری و بیماری های نورولوژیکی اشاره کرد.
- مصرف برخی از داروها: برخی از داروهای تجویز شده به خصوص داروهای ضد افسردگی که به آن ها مهارکننده انتخابی سروتونین گفته می شود نیز می توانند میل جنسی را کاهش دهند.
- عادت های مرتبط با سبک زندگی: یک لیوان شراب می تواند شما را شاد کند اما اثرات بسیار بدی بر روی رابطه جنسی تان می گذارد. همین امر درباره مواد مخدر هم صادق است. سیگار کشیدن هم می تواند جریان خون را کاهش دهد و باعث کاهش میل جنسی در زنان شود.
- جراحی: هر گونه جراحی بر روی سینه یا آلت تناسلی می تواند بر روی تصویر از بدن ، عملکرد جنسی و تمایل به برقراری رابطه جنسی اثر بگذارد.
- خستگی: خستگی ناشی از مراقبت از فرزندان کم سن و سال یا والدین کهنسالی که همراه شما زندگی می کنند هم می تواند به کاهش میل جنسی منجر شود. خستگی ناشی از جراحی یا بیماری هم جزو مواردی است که می تواند بر روی میل جنسی خانم ها اثر بگذارد.
تغییرات هورمونی:
تغییر در سطح هورمون ها می تواند تمایل و رغبت افراد برای برقراری رابطه جنسی را تحت تاثیر خود قرار دهد. این موضوع ممکن است در طول شرایط زیر دیده شود:
- یائسگی: سطح استروژن در طول یائسگی به شدت افت می کند. همین امر موجب می شود فرد تمایلش برای برقراری ارتباط کمتر شود و بافت های واژینال خشکی داشته باشد. خشک شدن بافت های واژن موجب دردناک شدن یا ناراحت کننده بودن رابطه جنسی می شود. اگرچه بیشتر خانم ها ممکن است در طول یائسگی و بعد از آن رابطه جنسی لذت بخش و رضایت بخشی تجربه کنند اما برخی از افراد میل جنسی شان را به خاطر تغییرات هورمونی از دست می دهند.
- بارداری و شیر دادن: همانطور که می دانید هورمون ها هم در طول بارداری، بعد از به دنیا آمدن فرزند و در طول فرآیند شیر دادن به نوزاد تغییر می کند. همین امر ممکن است بر روی میل جنسی فرد اثر بگذارد. خستگی، تغییر در شکل بدن، فشار ناشی از بارداری یا مراقبت از نوزاد تازه به دنیا آمده موجب می شود تغییراتی در میل جنسی خانم ها به وجود آید.
علل روانی:
وضعیت روحی هم می تواند بر روی میل جنسی زن اثر بگذارد. علل روحی و روانی متعددی باعث بروز چنین شرایطی می شود که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مشکلات روحی و روانی مثل اضطراب یا افسردگی
- استرس همچون استرس های مالی یا استرس در محیط کار
- ناراضی بودن از شکل بدن
- نداشتن اعتماد به نفس
- سابقه سوء استفاده جنسی یا فیزیکی
- تجربیات منفی از روابط جنسی در گذشته
مشکلات مربوط به رابطه:
برای بیشتر خانم ها نزدیکی عاطفی و احساسی برای افزایش صمیمت در رابطه جنسی بسیار ضروری است. به همین خاطر هرگونه مشکل در رابطه زناشویی می تواند به کاهش میل جنسی هم منجر شود. کاهش تمایل افراد برای برقراری رابطه جنسی اغلب نتیجه مشکلات مداومی همچون مشکلات زیر است:
- نبود ارتباط درست با همسر
- مشکلات یا دعواهایی که حل نشده باقی مانده اند
- درست بیان نکردن نیازها و اولویت های جنسی
- مشکل در ایجاد اعتماد دو طرفه
تشخیص :
اگر به طور مکرر با کاهش میل جنسی روبرو هستید ممکن است با اختلال میل جنسی کم کار تشخیص داده شوید. زمانی که در برقراری رابطه جنسی مشکل دارید پزشک به دنبال دلایل این امر خواهد بود. یافتن دلایل موجود به پزشک کمک می کند روش های مختلفی برای درمان تان بیابد. او علاوه بر اینکه در مورد سابقه پزشکی و جنسی تان سوال می کند ممکن است موارد زیر را هم مدنظر داشته باشد:
- انجام معاینه لگنی: در طول معاینه لگنی پزشک به دنبال نشانه های تغییر فیزیکی که باعث کاهش میل جنسی می شود می گردد. این نشانه ها شامل نازک شدن بافت های آلت تناسلی، خشکی واژن یا نقطه های تحریک کننده درد است.
- انجام برخی از ازمایش ها: پزشک ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سطح هورمون ها، مشکلات تیروئیدی، دیابت، کلسترول بالا و مشکلات کبدی تجویز نماید.
- ارجاع به یک متخصص: سکس تراپیست می تواند فاکتورهای روانی و رابطه ای شما را بهتر ارزیابی کند و علت کاهش میل جنسی را راحت تر بیابد.
درمان:
بیشتر خانم ها از رویکرد درمانی که تلاش می کند علل موجود را بیابد و بر اساس آن شیوه مناسبی را اتخاذ نماید، نفع می برند. توصیه های مرتبط شامل آموزش جنسی، مشاوره و گاهی از اوقات استفاده از دارو و هورمون درمانی است.
آموزش جنسی و مشاوره:
صحبت کردن با درمانگری که تخصص و مهارت خاصی در بهبود مشکلات جنسی دارد می تواند به شما کمک کند بهترین روش درمانی را برای شرایط خود بیابید. درمان اغلب شامل آموزش درباره پاسخ ها و تکنیک های جنسی است.
درمانگر تلاش می کند توصیه های بیشتری درباره این شرایط ارائه کند یا تمرینات ورزشی را برای زوجین توضیح دهد. مشاوره زوجین که مشکلات موجود در رابطه را هدف قرار می دهد هم می تواند به افزایش صمیمت و میل جنسی کمک کند.
داروها:
پزشک باید همه داروهایی که مصرف می کنید را بداند تا بتواند اثرات آن بر روی میل جنسی را بررسی نماید. به عنوان مثال داروهای ضد افسردگی همچون پاروکستین و فلوکستین می تواند باعث کاهش میل جنسی شود. تعویض این داروها به بوپروپیون که نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی است می تواند میل جنسی فرد را بهبود ببخشد.
در کنار مشاوره ،پزشک می تواند دارویی به نام فلیبانسرین را برای افزایش میل جنسی تجویز نماید.
این یک داروی تایید شده برای زنانی است که در دوره قبل از یائسگی قرار دارند و با HSDD دست و پنجه نرم می کنند. معمولا این قرص یکبار در روز و قبل از رفتن به رختخواب مصرف می شود. عوارض جانبی آن کاهش فشار خون، سرگیجه، حالت تهوع و خستگی است. نوشیدن الکل یا مصرف فلوکونازول (داروی رایجی که برای درمان عفونت قارچی تجویز می شود) می تواند این عوارض جانبی را بدتر کند.
هورمون درمانی:
خشکی یا مشکلاتی همچون آتروفی واژن می تواند باعث ایجاد رابطه جنسی دردناکی شود و تمایل فرد برای برقراری رابطه را کاهش دهد. استروژن ممکن است نشانه های آتروفی واژن را کمتر نماید.
با اینحال این هورمون نمی تواند عملکرد جنسی که به اختلال میل جنسی کم کار مرتبط است را بهبود ببخشد. معمولا استروژن در شکل های مختلف همچون قرص، Patch ، اسپری و ژل موجود است.
دوزهای اندک این هورمون در کرم های واژینال و رینگ های موجود پیدا کرد. از پزشک خود بخواهید مزایا و معایب هر کدام از این اشکال را برایتان توضیح دهد. هورمون های مردانه همچون تستوسترون اگرچه در مقادیر اندک در بدن خانم ها یافت می شود اما باز هم نقش مهمی در عملکرد جنسی آن ها دارد .
اگرچه این ماده برای اختلال جنسی زنان توسط FDA تایید نشده اما گاهی از اوقات توسط پزشکان برای کمک به افزایش میل جنسی تجویز می شود.
نکته مهمی که باید بدان توجه داشته باشید این است که استفاده از تستوسترون در زنان جای بحث زیادی دارد. مصرف این هورمون می تواند به ایجاد آکنه، رویش موی زائد و تغییر شخصیت یا خلق و خو منجر شود.
سبک زندگی و درمان های خانگی:
داشتن یک سبک زندگی سالم می تواند در تمایل جنسی افراد نقش بسیار مهمی داشته باشد. نکات زیر به شما کمک می کند زندگی سالم تری داشته باشید:
- تمرینات ورزشی: تمرینات ورزشی منظم ایروبیک و تمرینات قدرتی می تواند شکل بدنتان را بهتر کند، میل جنسی را بیشتر کند و حس و حالتان را تغییر دهد.
- استرس کمتر: برای مقابله با استرس های محیط کار، استرس های مالی و استرس های روزمره یک روش مناسب پیدا کنید. هرچقدر استرس تان کمتر باشد میل جنسی بیشتری خواهید داشت.
- برقراری ارتباط موثر با همسر: زوجینی که می دانند چگونه به روش صادقانه و صمیمی با هم ارتباط برقرار کنند و نیازهایشان را با هم در میان بگذارند رابطه جنسی بهتری خواهند داشت. صحبت کردن درباره رابطه جنسی هم از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در مورد چیزهایی که دوست دارید و کارهایی که از آن ها متنفرید با همسرتان صحبت کنید. اینکار باعث می شود صمیمت جنسی تان بیشتر شود.
- اختصاص زمان کافی برای افزایش صمیمیت: برنامه ریزی رابطه جنسی می تواند خسته کننده باشد. اگر صمیمیت اولین اولویت شما در رابطه جنسی تان باشد قطعا از این رابطه لذت خواهید برد.
- اضافه کردن چاشنی بیشتر به زندگی جنسی: پوزیشن های مختلفی را برای رابطه جنسی تان در نظر بگیرید، در زمان های مختلف روز یا موقعیت های مختلف رابطه جنسی داشته باشید. از همسرتان بخواهید زمان بیشتری را برای معاشقه صرف کند. اگر شما و همسرتان تجربه کردن را دوست دارید از کارهای خلاقانه بهره ببرید.
- کنار گذاشتن عادت های بد: سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر، نوشیدن الکل می تواند میل جنسی تان را نابود کند. این عادت های بد را کنار بگذارید تا بتوانید هم میل جنسی و هم سلامت کلی بدنتان را بهبود ببخشید.
روش های درمانی جایگزین:
برای برخی از افراد صحبت کردن درباره میل جنسی با پزشک کمی دشوار است. به همین خاطر خیلی ها هستند که به مکمل های گیاهی بدون نسخه روی می آورند. با اینحال بیشتر این محصولات تایید شده نیستند و به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته اند. مکمل های گیاهی می توانند عوارض جانبی داشته باشند یا با داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید تداخل ایجاد نمایند.
همیشه قبل از مصرف چنین داروهایی با پزشکتان مشورت کنید.
حمایت:
کاهش میل جنسی می تواند برای شما و همسرتان ازاردهنده باشد. گاهی از اوقات فرد به خاطر خستگی و ناراحتی تمایلی به این رابطه ندارد اما اگر چنین موضوعی دائمی شود مشکلات زیادی ایجاد می کند. در برخی از شرایط میل جنسی اندک شما باعث ایجاد سوء تفاهم در همسرتان می شود و احساس رد شدن را در او ایجاد می کند.
این نوع مشکلات هم در نهایت میل جنسی شما را بیشتر از قبل کاهش می دهد. همانطور که قبلا نیز بیان کردیم نوسان در میل جنسی بخش طبیعی از هر رابطه ای است. سعی کنید زیاد بر روی رابطه جنسی تمرکز ننمایید و زمانی را به پرورش خودتان و رابطه تان اختصاص دهید.
پیاده روی کنید، بیشتر بخوابید، همسرتان را به هنگام رفتن به سر کار ببوسید و تا درب منزل مشایعتش کنید.
به رستوران مورد علاقه تان بروید. در مورد خودتان و همسرتان حس خوبی داشته باشید.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک:
پزشک خانوادگی یا پزشک متخصص زنان و زایمان می تواند به شما در این شرایط کمک کند. از این فرصت برای بیان نگرانی هایتان استفاده کنید. شاید دوست نداشته باشید در مورد مشکلات جنسی تان با کسی صحبت کنید اما این موضوع از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در حقیقت رضایت جنسی بخش مهمی از سلامت کلی شما محسوب می شود.
چه کاری می توان انجام داد؟
خوب برای اینکه با پزشک خودتان راحت باشید باید از قبل برای این ملاقات آماده شوید:
- هر گونه مشکلی جنسی که تجربه می کنید را بنویسید. مثلا چه زمانی و چند وقت یکبار چنین مشکلاتی دارید.
- فهرستی از اطلاعات پزشکی کلیدی تان را یادداشت کنید. مثلا چه شرایطی دارید که باید درمان شود. چه داروها، مکمل ها یا ویتامین هایی مصرف می کنید.
- سوالاتی که باید از پزشک بپرسید را آماده کنید و روی یک کاغذ بنویسید. یک دفتر یادداشت و یک خودکار به همراه داشته باشید تا بتوانید اطلاعات بیان شده توسط پزشک را بنویسید.
می توانید سوالات زیر را از پزشکتان بپرسید:
- چه چیزی باعث ایجاد این مشکل در من شده است؟
- آیا تمایل جنسی من بعد از مدتی باز می گردد؟
- برای بهبود شرایطم چه تغییراتی باید در سبک زندگی ایجاد کنم؟
- چه درمان هایی برای شرایط من موجود است؟
- شما چه کتاب یا منبعی را برای دریافت اطلاعات بیشتر توصیه می کنید؟
سوالاتی که پزشک از شما می پرسد:
پزشک هم در مورد نشانه های موجود سوال می کند و وضعیت هورمونی تان را ارزیابی می نماید. این سوالات شامل موارد زیر خواهد بود؟
- نگرانی جنسی دارید؟
- تمایل به رابطه جنسی تان تغییر کرده است؟
- مشکلی در رسیدن به ارگاسم دارید؟
- خشکی واژن دارید؟
- می توانید تحریک شوید؟
- به هنگام برقراری رابطه جنسی درد یا ناراحتی تجربه می کنید؟
- در مورد نگرانی های جنسی تان چقدر احساس ناراحتی می کنید؟
- چند وقت است که چنین مشکلی دارید؟
- هنوز دوره های قاعدگی تان را دارید؟
- برای سرطان درمان شده اید؟
- جراحی در ناحیه الت تناسلی تان داشته اید؟
- ۹۷/۱۲/۱۷