مکانیسم عمل کپسول آتوموکستین:
قرص آتوموکستین ﺑﻪ ﻃﻮر اﺧﺘﺼﺎﺻﻲ ﺑﺎز ﺟﺬب ﻧﻮراﭘﻲ ﻧﻔﺮﻳﻦ را ﻣﻬﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ (Ki 4.5nM) ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻛﻢ ﻳﺎ ﻋﺪم ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ و ﺑﺎ ﻣﻬﺎر ﺳﺎﻳﺖ رﺳﭙﺘﻮرﻫﺎی ﻧﻮروﻧﻲ،ﺟﺬب دﻳﮕﺮ ﭘﻤﭗﻫﺎ را ﻣﺎﻧﻊ ﻣﻲﺷﻮد.
مکانیسم و روش عمل این دارو به طور دقیقی مشخص نشده است اما تصور می شود که به مهار انتخابی ناقل های پیش سیناپسی نوراپی نفرین مربوط می شود و نیمه عمر آن تقریبا ۵ ساعت میباشد.
داروی اتوموکستین توسط آنزیم CYP2D6 متابولیزه می شود و افرادی که این دارو را به میزان کم متابولیزه می کنند (تقریبا ۷ تا ۱۰ درصد سفیدپوستان و ۲ درصد جمعیت آفریقایی آمریکایی)، ناحیه زیر منحنی آن ها (AUC) ده برابر و اوج غلظت پلاسمایی دارو ۵ برابر افراد معمولی خواهد بود.
نکته ی مهم اینجاست که به تداخل داروی اتوموکستین با دیگر داروهای مهارکننده CYP2D6 توجه داشته باشیم زیرا ممکن است این دارو برای تقویت داروهای ضد افسردگی و یا بیمار دچار ADHD و افسردگی نیز مصرف شود.
بنابراین هنگام ترکیب اتوموکستین با فنوکستین، پاروکستین یا بوپروپیون باید احتیاط نمود. شایان ذکر است که داروی اتوموکستین ساختمانی شبیه به داروی سرترالین و فلوکستین دارد و در ایران دوزهای ۶۰، ۳۰، ۱۸، ۱۰ میلی گرمی آن قابل دسترسی می باشد.
بهترین زمان مصرف داروی اتوموکستین در طول روز ۱ بار هنگام صبح اعلام شده است اما اگر پزشک شما مصرف دوبار در روز این دارو را تجویز کرده است بهتر است یکبار صبح و نوبت بعدی را ابتدای عصر مصرف کرد. البته امکان دارد که پزشک شما ابتدا دوز پایین را تجویز کند و بعد از گذشت ۲ الی ۴ هفته کم کم دوز مصرفی را افزایش دهد.